Wystawa fotografii „Były trzy siostry, ale tylko dwie koszule” prezentuje polską społeczność w Rumunii w obiektywie Justyny Mielnikiewicz. Prezentowane zdjęcia powstały w ramach projektu fotograficznego, który autorka realizowała w rumuńskiej części Bukowiny, wieloetnicznej krainy historycznej podzielonej obecnie między Rumunię a Ukrainę. Bukowina w wyniku polityki Habsburgów stała się mozaiką etniczną, językową, kulturową i religijną. Żyją tu m.in. Górale czadeccy – obywatele rumuńscy polskiego pochodzenia, którzy przybyli na te tereny na początku XIX wieku z ziemi czadeckiej, leżącej obecnie na pograniczu polsko-słowacko-czeskim. Są tu też potomkowie rodzin z Bochni, Wieliczki i okolic Kałusza sprowadzonych pod koniec XVIII wieku do pracy w kopalni soli powstałej w Kaczyce. Polacy mieszkający w Rumunii są oficjalnie uznaną mniejszością narodową. Mimo, że po II wojnie światowej, w wyniku m.in. zmiany granic i repatriacji, ich liczba zmniejszyła się z około 50 000 (według danych z 1929 roku) do około 2 000 osób (w 2021 roku), nadal tworzą zwartą społeczność zamieszkującą kilka sąsiadujących ze sobą wiosek. Na co dzień posługują się „gwarią”, czyli gwarową odmianą języka polskiego.
Wystawa zbiorowa

Miejsce

  • Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
    Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
    ul. Kredytowa 1, Warszawa

    Pań­stwo­we Muzeum Etno­gra­ficz­ne to prze­strzeń, w któ­rej doro­bek kul­tu­ry świa­to­wej spo­ty­ka się z indy­wi­du­al­ną wraż­li­wo­ścią, sta­jąc się inspi­ra­cją do odkry­wa­nia pięk­na tkwią­ce­go w róż­no­rod­no­ści.
    W nowo­cze­śnie urzą­dzo­nych wnę­trzach pre­zen­tu­je­my wysta­wy sta­łe i cza­so­we o inter­dy­scy­pli­nar­nym cha­rak­te­rze i zróż­ni­co­wa­nej tema­ty­ce. W muzeum dzia­ła rów­nież biblio­te­ka oraz sala kino­wa, w któ­rej odby­wa­ją się poka­zy fil­mo­we. Oprócz tego w muzeum reali­zo­wa­ne są tar­gi, wyda­rze­nia spe­cjal­ne, spo­tka­nia autor­skie, warsz­ta­ty i semi­na­ria. W róż­no­rod­nej for­mie zachę­ca­my więc do aktyw­ne­go uczest­nic­twa w kul­tu­rze – dzie­ci, mło­dzież i doro­słych.
    Naszą misją jest kolek­cjo­no­wa­nie róż­no­rod­no­ści i bogac­twa kul­tur całe­go świa­ta oraz pre­zen­to­wa­nie ich war­to­ści jako dobra ogól­no­na­ro­do­we­go, tym samym przy­czy­nia­jąc się do roz­wo­ju spo­łe­czeń­stwa otwar­te­go.

    Źró­dło: https://ethnomuseum.pl/o‑nas/

18.05.2024 - 01.09.2024
Zakończone

„Zbie­ra­jąc doku­men­ta­cję do pro­jek­tu o Pola­kach, foto­gra­fo­wa­łam w szko­le pod­sta­wo­wej im. Kry­sty­ny Boche­nek w Poja­nie Miku­li dzie­ci uczest­ni­czą­ce w kon­kur­sie orto­gra­ficz­nym, odpust w para­fii pw. św. Jana Paw­ła II w Poja­nie Miku­li i inne msze i uro­czy­sto­ści, jak dożyn­ki w Nowym Sołoń­cu, na któ­re przy­jeż­dża­ją dostoj­ni­cy kościel­ni oraz zjeż­dża­ją się Pola­cy z całej Buko­wi­ny, a nawet z całej Rumu­nii. Pyta­łam boha­te­rów swo­ich zdjęć, kim się czu­ją: Pola­ka­mi czy Rumu­na­mi, i czym jest dla nich patrio­tyzm” – Justy­na Miel­ni­kie­wicz.

Tytu­ło­we trzy sio­stry autor­ka pozna­ła w Ple­szy. Haftu­ją tra­dy­cyj­ne koszu­le „kra­kow­skie” według wska­zó­wek prze­ka­za­nych im przez bab­cię – wśród góra­li cza­dec­kich żywy jest zwy­czaj zakła­da­nia tra­dy­cyj­nych stro­jów pod­czas waż­niej­szych świąt i do kościo­ła. W rze­czy­wi­sto­ści ubiór ten z regio­nal­nym stro­jem kra­kow­skim nie ma wie­le wspól­ne­go. Jed­nak w świa­do­mo­ści Polo­nii z Buko­wi­ny okre­śle­nie stro­ju prze­ka­zy­wa­ne­go z poko­le­nia na poko­le­nie jako „kra­kow­skie­go” jest ozna­ką sil­ne­go związ­ku emo­cjo­nal­ne­go z pol­sko­ścią.

Justy­na Miel­ni­kie­wicz – pol­ska foto­graf­ka pra­cu­ją­ca głów­nie na obsza­rze byłych repu­blik Związ­ku Radziec­kie­go. Współ­pra­co­wa­ła z redak­cja­mi „The New York Times”, „Eurasianet.org”, „New­swe­ek”, „Le Mon­de”, „Stern”. Wyda­ła książ­ki „Woman with a Mon­key” (foto­gra­fie z Kau­ka­zu z lat 2001–2014) oraz „Ukra­ine Runs Thro­ugh It” (foto­gra­fie z Ukra­iny z lat 2014–2017). Lau­re­at­ka wie­lu kon­kur­sów, w 2016 roku otrzy­ma­ła sty­pen­dium W. Euge­ne Smith Memo­rial Fund. Od 2002 roku miesz­ka w Tbi­li­si.

Źró­dło: https://ethnomuseum.pl/wystawy/byle-trzy-siostry-ale-tylko-dwie-koszule/