Wybrane prace wideo z kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.

Artysta

  • Wystawa zbiorowa

Miejsce

  • Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie
    Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie
    Jazdów 2, Warszawa

    Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski to miej­sce, w któ­rym poprzez sztu­kę sta­ra­my się prze­my­śleć świat. W cen­trum War­sza­wy, w zam­ku poło­żo­nym obok Łazie­nek Kró­lew­skich, pre­zen­tu­je­my wysta­wy, spek­ta­kle, dzia­ła tu kino i pro­gram rezy­den­cji arty­stycz­nych. Wyda­je­my publi­ka­cje, przy­bli­ża­my idee arty­stów w trak­cie warsz­ta­tów i opro­wa­dzań, zapra­sza­my do dys­ku­sji. Róż­ne dzie­dzi­ny sztu­ki współ­ist­nie­ją tu i prze­ni­ka­ją się, two­rząc nowe zja­wi­ska. To prze­strzeń eks­pe­ry­men­tu twór­cze­go, w któ­rej zachę­ca­my do poszu­ki­wań.

    Źró­dło: https://u‑jazdowski.pl/o‑nas

20.09.2024 - 02.02.2025
Zakończone

Wybra­ne pra­ce wideo z kolek­cji Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski.

  • Tytuł wysta­wy zapo­ży­czo­ny jest z pre­zen­to­wa­nej na niej pra­cy Woj­cie­cha Bąkow­skie­go, utwo­ru subiek­tyw­ne­go i osob­ne­go.Wybrzmie­wa­ją­ca w tej poetyc­kiej fra­zie meta­fo­ra, jak rów­nież pew­na dosłow­ność, wyjąt­ko­wo traf­nie opi­su­ją moż­li­wo­ści sztu­ki, zwłasz­cza sztu­ki wideo. Dodat­ko­wo, sło­wa te cie­ka­wie rezo­nu­ją z tym szcze­gól­nym cza­sem, w jakim aktu­al­nie znaj­du­je się Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski,gro­ma­dzą­ce siły i ener­gię do nowe­go otwar­cia.
  • Mię­dzy­na­ro­do­wa Kolek­cja Sztu­ki Współ­cze­snej, któ­rej zało­że­nia two­rzo­ne były od wcze­snych lat 90. ubie­głe­go wie­ku pod egi­dą dyrek­to­ra Woj­cie­cha Kru­kow­skie­go, jest w zasad­ni­czej czę­ści pochod­ną pro­gra­mu wystaw cza­so­wych tej insty­tu­cji i sta­no­wi swo­iste archi­wum jej bie­żą­ce­go pro­gra­mu reali­zo­wa­ne­go przez ostat­nie trzy­dzie­ści lat. W dużej mie­rze wła­śnie to decy­du­je o spe­cy­fi­ce zbio­rów gro­ma­dzo­nych w Zam­ku Ujaz­dow­skim i nada­je im inter­dy­scy­pli­nar­ny cha­rak­ter.
  • Na wysta­wie Robie­nie nowych świa­tów zamiast dać spo­kój przed­sta­wia­my ponad trzy­dzie­ści dzieł z lat 19732018, któ­re sta­no­wią trzon naszych zbio­rów sztu­ki wideo. Zde­cy­do­wa­na więk­szość to reali­za­cje w tech­ni­ce wideo, ale są też utwo­ry gene­ro­wa­ne kom­pu­te­ro­wo czy zapi­sa­ne na tra­dy­cyj­nej taśmie fil­mo­wej.
  • Sztu­ka wideo, czy sze­rzej sztu­ka mediów, poja­wi­ła się w pro­gra­mie Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski już na począt­ku lat 90. Piotr Kra­jew­ski, jeden z orga­ni­za­to­rów Bien­na­le Sztu­ki Mediów WRO, pod­kre­śla pio­nier­ską rolę Cen­trum w pre­zen­to­wa­niu tego rodza­ju twór­czo­ści w Pol­sce.
  • W fol­de­rze pro­mo­cyj­nym Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski z 1992 roku znaj­dzie­my infor­ma­cje o sta­łym pro­gra­mie Film/​Video Cen­trum pro­wa­dzo­nym przez kura­to­ra Ryszar­da W. Klusz­czyń­skie­go, któ­ry pre­zen­tu­je w ramach pro­gra­mów cyklicz­nych kla­sycz­ne pra­ce awan­gar­dy fil­mo­wej oraz poszu­ki­wa­nia współ­cze­snych arty­stów video artu.
  • W fol­de­rze z 1996 roku pro­gram Ryszar­da W. Klusz­czyń­skie­go nosił już nazwę Media Art Labo­ra­to­rium, a skła­da­ły się na nie­go:wysta­wy naj­cie­kaw­szych dzieł sztu­ki inte­rak­tyw­nej i insta­la­cji video; pre­zen­ta­cje doko­nań naj­wy­bit­niej­szych twór­ców sztu­ki mediów; wykła­dy i spo­tka­nia z arty­sta­mi two­rzą­cy­mi sztu­kę mediów; festi­wa­le i prze­glą­dy sztu­ki video i kom­pu­te­ro­wej.Począw­szy od wysta­wy Kolek­cja 3 w 1996 roku, w kolej­nych trzech edy­cjach pre­zen­ta­cji kolek­cji zawsze poja­wia­ły się pra­ce wideo, któ­re sta­no­wi­ły waż­ną część nar­ra­cji o sztu­ce współ­cze­snej.
  • Sztu­ka mediów ule­ga­ła dyna­micz­nym prze­mia­nom zwią­za­nym z roz­po­wszech­nia­niem się nowych tech­no­lo­gii. Obok sygna­łu elek­tro­nicz­ne­go poja­wi­ły się cyfro­we pik­se­le, obok ana­lo­go­we­go mon­ta­żu cyfro­wa mani­pu­la­cja. Wideo dość szyb­ko sta­ło się narzę­dziem chęt­nie uży­wa­nym przez arty­stów z roz­ma­itych obsza­rów sztu­ki, nie­ko­niecz­nie tych fil­mo­wych dawa­ło im więk­sze moż­li­wo­ści for­mu­ło­wa­nia wypo­wie­dzi na tema­ty, z któ­ry­mi się mie­rzy­li. Nowe moż­li­wo­ści warsz­ta­to­we arty­stów pra­cu­ją­cych z nowy­mi media­mi mani­fe­sto­wa­ły się tak­że w dzie­łach sys­te­ma­tycz­nie wzbo­ga­ca­ją­cych zbio­ry Cen­trum Sztu­ki Współ­cze­snej Zamek Ujaz­dow­ski.
  • Do tej pory sztu­ka wideo z zam­ko­wej kolek­cji nie była poka­zy­wa­na w for­mie osob­nej pre­zen­ta­cji i wła­śnie teraz posta­no­wi­li­śmy pod­jąć się tego wyzwa­nia. Jest to dobra oka­zja,aby przyj­rzeć się, jak pra­ce wyko­na­ne na prze­strze­ni kil­ku­dzie­się­ciu lat w tech­ni­ce wideo odbie­ra­ne są dziś w kon­tek­ście wszech­obec­nych na ekra­nach tele­fo­nów czy moni­to­rów kom­pu­te­ro­wych zapi­sów fil­mo­wych, nagrań z Tik Toka czy YouTube’a. Fakt, że wideo jest prak­tycz­nie wszę­dzie i posłu­gu­je­my się nim swo­bod­nie w naszym oto­cze­niu,z pew­no­ścią ma wpływ na spo­sób odbio­ru prac wyko­na­nych w tej tech­ni­ce i poka­zy­wa­nych w gale­rii. Pod­kre­śla też demo­kra­tycz­ny etos wideo, sztu­ki mogą­cej powstać sto­sun­ko­wo niskim kosz­tem i cha­rak­te­ry­zu­ją­cej się dużą dostęp­no­ścią.
  • Wszyst­kie wybra­ne na wysta­wę pra­ce były już poka­zy­wa­ne w Zam­ku. Wie­le z nich zosta­ło tu wypro­du­ko­wa­nych z oka­zji powsta­ją­cych na prze­strze­ni lat pro­jek­tów pro­gra­mo­wych. Po raz pierw­szy jed­nak uka­zu­ją swój poten­cjał w tak zróż­ni­co­wa­nym i sze­ro­kim zesta­wie­niu. Wie­lość podej­mo­wa­nych przez artyst­ki i arty­stów tema­tów, a tak­że odmien­ne trak­to­wa­nie zbli­żo­nych idei spra­wia, że wysta­wa jest dyna­micz­na i moc­no nasy­co­na róż­ny­mi tre­ścia­mi. Zesta­wie­nie fil­mów na moni­to­rach, wiel­ko­wy­mia­ro­wych pro­jek­cji, insta­la­cji i obiek­tów budu­je w prze­strze­niach gale­rii nowe kon­tek­sty.Moż­na dostrzec roz­ma­ite powi­no­wac­twa, mniej lub bar­dziej oczy­wi­ste. Pra­ce albo współ­gra­ją ze sobą, albo wytwa­rza­ją napię­cia, ale zawsze inspi­ru­ją do szu­ka­nia w swo­ich doraź­nych sąsiedz­twach wie­lo­ra­kich zna­czeń.
  • Wyraź­nie wybrzmie­wa­ją na wysta­wie pra­ce o cha­rak­te­rze nar­ra­cyj­no-ana­li­tycz­nym i kry­tycz­nym, poru­sza­ją­ce tema­ty cie­le­sno­ści i jej medial­nej repre­zen­ta­cji, egzy­sten­cjal­nej reflek­sji, tak­że o zabar­wie­niu meta­fi­zycz­nym, te doty­czą­ce upły­wu cza­su i pamię­ci, histo­rii w aspek­cie indy­wi­du­al­nym i zbio­ro­wym, toż­sa­mo­ści oraz kwe­stii spo­łecz­nych. Reali­za­cje demon­stru­ją sze­ro­ki wachlarz moż­li­wo­ści ofe­ro­wa­nych przez medium wideo, od reje­stra­cji dzia­łań per­for­ma­tyw­nych, przez film arty­stycz­ny, kolaż, wide­oobiekt, wide­oin­sta­la­cję po wie­lo­ka­na­ło­we pro­jek­cje oraz krót­ko- i dłu­go­me­tra­żo­we fil­my o cha­rak­te­rze zbli­żo­nym do doku­men­tu czy repor­ta­żu.
  • Oprócz prac zain­sta­lo­wa­nych w prze­strze­ni gale­rii poka­że­my też fil­my pod­czas spe­cjal­nych sean­sów w kinie.
  • Na wysta­wie i w kinie pre­zen­to­wa­ne są pra­ce Woj­cie­cha Bąkow­skie­go, Pio­tra Bosac­kie­go, Karo­li­ny Bre­gu­ły, Huber­ta Cze­re­po­ka, Oska­ra Dawic­kie­go, Iza­bel­li Gustow­skiej, Heidrun Holz­fe­ind, Zuzan­ny Janin, Chri­stia­na Jan­kow­skie­go, C.T. Jaspe­ra i Joan­ny Mali­now­skiej, Mar­cu­sa Kaise­ra i Andree Kor­py­sa oraz Mar­ku­sa Löf­fle­ra, Anny Konik, Domi­ni­ka Lej­ma­na, Nor­ma­na Leto, Zbi­gnie­wa Libe­ry, Anny Mol­skiej, Domi­ni­ki Olszo­wy,Fran­cisz­ka Orłow­skie­go, Tony’ego Our­sle­ra, Agniesz­ki Pol­skiej,Karo­la Radzi­szew­skie­go, Joan­ny Raj­kow­skiej, Józe­fa Roba­kow­skie­go, Kon­ra­da Smo­leń­skie­go, Pio­tra Wyrzy­kow­skie­go, Mar­ka Zyg­mun­ta, Ali­cji Żebrow­skiej i Artu­ra Żmi­jew­skie­go.
  • Kura­tor­ka wysta­wy
    • Ewa Gorzą­dek

źró­dło: https://u‑jazdowski.pl/program/wystawy/robienie-nowych-swiatow-zamiast-dac-spokoj