Adam Bakalarz. Chwile wybrane

Kolo­ry­sty­ka prac malar­skich jest w przy­pad­ku naj­now­szych prac arty­sty uspo­ko­jo­na wzglę­dem wcze­śniej­szych płó­cien. Domi­nu­ją rdza­we brą­zy prze­cho­dzą­ce w wyci­szo­ne czer­wie­nie i poma­rań­cze, wystę­pu­ją zga­szo­ne zie­le­nie i bla­de błę­ki­ty. Arty­sta uży­wa też śmia­ło ochry i antra­cy­tu. Wyko­na­ne w szla­chet­nej tech­ni­ce brą­zu rzeź­by są w więk­szo­ści wykoń­czo­ne zie­lo­ną paty­ną, co nada­je im ponad­cza­so­we­go wymia­ru.

Adam Baka­larz to arty­sta na wskroś rodza­jo­wy i cho­ciaż sce­ny przed­sta­wio­ne w jego obra­zach i rzeź­bach mogą koja­rzyć się z ale­go­ria­mi czy posta­cia­mi z mito­lo­gii, to zamie­rzo­ne dzia­ła­nie. Boha­te­ro­wie jego płó­cien i rzeźb – męż­czyź­ni, kobie­ty, dzie­ci – uję­ci w pozach sta­tu­arycz­nych wymu­szo­nych przez geo­me­trię, w połą­cze­niu z podob­nie gra­ficz­nie potrak­to­wa­nym pej­za­żem czy wnę­trzem, sta­ją się nam, widzom, bar­dzo oso­bi­ści, sku­pie­ni, czu­li, a miej­sca­mi nawet rado­śni. Pro­ste czyn­no­ści arty­sta wyno­si na nie­mal sym­bo­licz­ny pie­de­stał, a przed­mio­ty, któ­ry­mi posłu­gu­ją się przed­sta­wio­ne na obra­zach i rzeź­bach posta­cie sta­ją się nie­mal ich atry­bu­ta­mi, dopi­su­jąc tym samym nie­ja­ko nową iko­no­gra­fię, któ­ra w minio­nych stu­le­ciach cha­rak­te­ry­zo­wa­ła wize­run­ki boha­te­rów mito­lo­gicz­nych, biblij­nych, świę­tych, per­so­ni­fi­ka­cji czy ale­go­rii. Dzię­ki takiej arty­stycz­nej filo­zo­fii Baka­larz – obec­nie nie tyl­ko mąż, ale i ojciec – nada­je pozor­nie banal­nym chwi­lom nie­mal mito­lo­gicz­no-histo­rycz­ną ran­gę. Wie­le pre­zen­to­wa­nych na wysta­wie obra­zów zapew­ne jest bar­dzo oso­bi­stych.

W twór­czo­ści Baka­la­rza moż­na co praw­da odna­leźć for­mal­ne ana­lo­gie do twór­czo­ści takich arty­stów, jak na przy­kład Bro­ni­sła­wa Chro­me­go czy Ora­zia Bar­ba­gal­la, jed­nak poka­zy­wa­ne na wysta­wie pra­ce – wyglą­da­ją­ce pozor­nie na wyra­fi­no­wa­ną deko­ra­cję – zabie­ra­ją nas do zupeł­nie inne­go, kame­ral­ne­go i intym­ne­go świa­ta arty­sty, któ­ry posta­no­wił się z nami nim podzie­lić.

Adam Baka­larz jest absol­wen­tem Gra­fi­ki na Wydzia­le Sztu­ki Uni­wer­sy­te­tu Peda­go­gicz­ne­go w Kra­ko­wie. Głów­nym moty­wem w jego twór­czo­ści są jak­by zasty­głe w cza­sie figu­ry ludz­kie – dzię­ki rzeź­biar­skim prze­kształ­ce­niom i geo­me­trycz­nej syn­te­zie nie­mal ale­go­rycz­ne. Arty­sta ujmu­je je w podob­nie potrak­to­wa­nym oszczęd­nym pej­za­żu lub kame­ral­nym wnę­trzu, co w połą­cze­niu z dodat­ko­wy­mi przed­mio­ta­mi i oso­bli­wą nar­ra­cją wpro­wa­dza widza do intym­ne­go i peł­ne­go emo­cjo­nal­nej bli­sko­ści świa­ta. Cha­rak­te­ry­stycz­nym ele­men­tem obra­zów Baka­la­rza jest ich lek­ko relie­fo­wa, poro­wa­ta struk­tu­ra inspi­ro­wa­na wypu­kły­mi tech­ni­ka­mi gra­fi­ki warsz­ta­to­wej, któ­rą rów­nież wyko­rzy­stu­je w wykoń­cze­niu swo­ich rzeźb. Jego pra­ce znaj­du­ją się w wie­lu pol­skich i zagra­nicz­nych kolek­cjach. Miesz­ka i two­rzy w oko­li­cach Kra­ko­wa.

Wysta­wa „Adam Baka­larz. Chwi­le wybra­ne” będzie pre­zen­to­wa­na w Gale­rii i Domu Aukcyj­nym ToTu­art w War­sza­wie (Cen­trum Pra­skie Kone­ser, Plac Kone­se­ra 10A) od 13 wrze­śnia do 21 paź­dzier­ni­ka 2024, od ponie­dział­ku do sobo­ty w godzi­nach 11:00–19:00. Wer­ni­saż wysta­wy odbę­dzie się czwar­tek, 12 wrze­śnia o godz. 19:00.

Kura­tor wysta­wy: Domi­nik Zie­liń­ski

źró­dło: https://totuart.com/pl/blog/exhibition/adam-bakalarz-chwile-wybrane