Agata di Masternak Powrót do domu /​Homecoming

Artyst­ka dzia­ła w dzie­dzi­nie malar­stwa, rzeź­by, ani­ma­cji i insta­la­cji. Wysta­wia­ła głów­nie w Pol­sce i Wiel­kiej Bry­ta­nii. Jej postać i twór­czość były tema­tem arty­ku­łów pra­so­wych. Jest też boha­ter­ką fil­mu doku­men­tal­ne­go Twa­rze Aga­ty w reży­se­rii Mał­go­rza­ty Koze­ry, któ­ry został nagro­dzo­ny Zło­tym Laj­ko­ni­kiem dla naj­lep­sze­go fil­mu doku­men­tal­ne­go powy­żej 30 minut w Kon­kur­sie Pol­skim Kra­kow­skie­go Festi­wa­lu Fil­mo­we­go (2023).

Artyst­ka, zma­ga­ją­ca się od 26 lat ze śmier­tel­ną cho­ro­bą, czer­pie inspi­ra­cje z wła­snych doświad­czeń. Swo­je prze­ży­cia prze­kła­da na język sztu­ki, łącząc je z uni­wer­sal­ny­mi pyta­nia­mi o toż­sa­mość i miłość, o gra­ni­ce pomię­dzy życiem a śmier­cią.

Poprzez nie­zwy­kle intym­ne dzie­ła zapra­sza widzów w podróż w głąb ludz­kiej psy­chi­ki. Zain­spi­ro­wa­na prze­ży­cia­mi zwią­za­ny­mi z dłu­go­trwa­łą wal­ką o zdro­wie, stwo­rzy­ła wyjąt­ko­wy język arty­stycz­ny, w któ­rym ból, nadzie­ja i prze­mia­na spla­ta­ją się w har­mo­nij­ną całość.

Aga­ta di Master­nak eks­pe­ry­men­to­wa­ła z wie­lo­ma tech­ni­ka­mi – przez 14 lat malo­wa­ła na płót­nie, póź­niej pra­co­wa­ła na papie­rze, two­rzy­ła rzeź­by i hafty. Każ­dy mate­riał ma dla niej sym­bo­licz­ne zna­cze­nie. Tech­ni­ka Aga­ty obej­mu­je malo­wa­nie far­ba­mi do jedwa­biu, paste­la­mi suchy­mi i olej­ny­mi, a tak­że wie­lo­wy­mia­ro­wy haft, co pozwa­la na two­rze­nie dzieł o boga­tej fak­tu­rze i war­stwo­wej głę­bi. Jej pra­ce łączą sub­tel­ność i inten­syw­ność, ulot­ność i trwa­łość, a tak­że prze­ni­ka­nie się wie­lo­wy­mia­ro­wych rze­czy­wi­sto­ści. Uni­kal­ne połą­cze­nie róż­no­rod­nych tech­nik i mate­ria­łów oraz sub­tel­ne ope­ro­wa­nie świa­tłem nada­ją dzie­łom nie­zwy­kłą głę­bię i eks­pre­sję.

W wysta­wie pre­zen­to­wa­nej w Gale­rii Test klu­czo­wą rolę odgry­wa jedwab, któ­ry sym­bo­li­zu­je deli­kat­ność i trwa­łość. Jego trans­pa­rent­ność pozwa­la na sub­tel­ną grę świa­tła i barw, a świetl­ne ramy nada­ją obra­zom nie­mal sakral­ny cha­rak­ter. Wysta­wa Powrót do domu /​Home­co­ming zapra­sza widza do zanu­rze­nia się w świat emo­cji, wspo­mnień i reflek­sji. Dzie­ła artyst­ki, choć zako­rze­nio­ne w jej doświad­cze­niach, prze­ma­wia­ją języ­kiem uni­wer­sal­nym. To sztu­ka wykra­cza­ją­ca poza gra­ni­ce wizu­al­ne­go odbio­ru, anga­żu­ją­ca rów­nież wraż­li­wość i intro­spek­cję. Wysta­wa zachę­ca widza do zagłę­bie­nia się w świat artyst­ki – a tym samym w swój wła­sny. Zapra­sza do zatrzy­ma­nia się, spoj­rze­nia w głąb sie­bie i odna­le­zie­nia frag­men­tów wła­snej histo­rii w pra­cach Aga­ty.

Seria Por­ta­le pamię­ci jest inspi­ro­wa­na prze­ży­ciem zja­wi­ska „wyj­ścia z cia­ła” – momen­tem bli­skim śmier­ci, któ­re­go artyst­ka doświad­czy­ła wie­le lat temu. To głę­bo­ko zmie­ni­ło jej spo­sób postrze­ga­nia rze­czy­wi­sto­ści i odczu­wa­nia, uwol­ni­ło ją od lęku przed umie­ra­niem, przy­nio­sło spo­kój i uko­je­nie, jed­no­cze­śnie doda­jąc sił i inspi­ra­cji do dal­sze­go życia oraz wska­zu­jąc to, co napraw­dę istot­ne. Pod­czas gdy prze­szłość, teraź­niej­szość i przy­szłość mogą wyda­wać się odręb­ny­mi byta­mi na osi cza­su, nad­rzęd­ne tema­ty miło­ści, jed­no­ści, eks­plo­ro­wa­nia nie­zna­ne­go łączą je ze sobą. Two­rzą wspól­ną prze­strzeń świa­do­mo­ści – powrót do domu, do jed­no­ści z samym sobą.

Dążąc do głęb­sze­go wnik­nię­cia w pod­świa­do­mość, artyst­ka włą­cza do swo­ich prac wol­no­sto­ją­ce, abs­trak­cyj­ne obra­zy na jedwa­biu, hafto­wa­ne jedwab­ną nicią. Two­rzą one prze­strzeń nie­zna­ne­go, nie­okieł­zna­ne­go i nie­od­gad­nio­ne­go – sym­bo­licz­ne­go „domu”, w któ­rym czło­wiek czu­je się zjed­no­czo­ny ze swo­ją isto­tą i praw­dą. Miej­sca, gdzie nie musi uda­wać niko­go inne­go – może po pro­stu być sobą.

źró­dło: https://www.galeriatest.pl/wystawy/agata-di-masternak-powrot-do-domu-homecoming/