bliss

Sto­isz na szczy­cie zie­lo­ne­go wnie­sie­nia. Jesteś na środ­ku łąki w sło­necz­ny dzień. To wibru­ją­ce bar­wa­mi miej­sce jest Two­im ducho­wym kra­jo­bra­zem. Żywym i cie­płym. Tutaj nie nawie­dza cię żad­na przy­kra myśl czy roz­pro­sze­nie. Żaden smu­tek z dnia nie ma dostę­pu. Możesz się zre­lak­so­wać, możesz odpu­ścić i zosta­wić wszyst­ko za sobą. Czu­jesz się bar­dziej kom­plet­ny i speł­nio­ny w tym dzi­kim kra­jo­bra­zie. Prze­rze­dza­ją się Two­je myśli, zosta­wia­jąc tyko to, co dobre i pozy­tyw­ne. To Two­je miej­sce. To cel do któ­re­go dąży­łeś.

Czy zorien­tu­jesz się, że Twój ducho­wy kra­jo­braz jest domyśl­nym ekra­nem Widonw­sa XP? Czy godzi­ny przed ekra­nem spra­wi­ły, że w zapo­śred­ni­czo­nej przy­ro­dzie czu­jesz się bez­piecz­nie? Kie­dy sta­łeś się tego czę­ścią? Wdech, wydech.

Zabu­rze­nie defi­cy­tu natu­ral­ne­go nie jest jesz­cze ter­mi­nem medycz­nym, choć powin­no nim być. Natu­ra, ostat­ni bastion rów­no­wa­gi, wyda­je się coraz bar­dziej nie­do­stęp­na. Tym­cza­sem nauka nie pozo­sta­wia złu­dzeń – nic tak sku­tecz­nie nie łago­dzi stre­su, nie koi i nie odbu­do­wu­je wewnętrz­nej har­mo­nii jak kon­takt z przy­ro­dą. Szu­ka­my go więc w erza­cach: ota­cza­my się rośli­na­mi w domach i biu­rach, słu­cha­my cyfro­wych nagrań desz­czu, morza i śpie­wu pta­ków, zanu­rza­my się w kra­jo­bra­zach, któ­re ist­nie­ją tyl­ko na ekra­nie.

Bliss to wysta­wa, któ­ra eks­plo­ru­je tęsk­no­tę za natu­rą, ale tak­że jej cyfro­we i kul­tu­ro­we imi­ta­cje. Insta­la­cje i rzeź­by Mag­dy Lazar, Gide­ona Horvátha i Mar­ka Wodzi­sław­skie­go two­rzą wie­lo­wy­mia­ro­we pej­za­że, w któ­rych odbi­ja się współ­cze­sne doświad­cze­nie przy­ro­dy – udo­mo­wio­nej, este­ty­zo­wa­nej, zapo­śred­ni­czo­nej przez tech­no­lo­gię. Uzu­peł­nia je inter­me­dial­na pra­ca Mar­ti­xa Navrot, oso­bę zało­ży­ciel­ską kolek­ty­wu Eter­nal Engi­ne, któ­ry prze­obra­ża tekst kura­tor­ski w doświad­cze­nie medy­ta­cyj­ne, pro­wa­dząc widza ku symu­lo­wa­ne­mu uko­je­niu.

Tytuł wysta­wy nawią­zu­je do jed­nej z naj­bar­dziej iko­nicz­nych foto­gra­fii – zdję­cia Char­le­sa O’Reara, któ­re sta­ło się domyśl­nym tłem Win­dows XP. Ten obraz ide­al­ne­go kra­jo­bra­zu – nie­ba, wzgó­rza i soczy­stej zie­le­ni – naj­po­pu­lar­niej­szą repre­zen­ta­cją „przy­ro­dy” w jej sur­re­ali­stycz­nie dosko­na­łej, cyfro­wej wer­sji. Jest to obraz ułu­dy, kra­jo­braz tak nasy­co­ny bar­wą i nie­re­al­ny, że nie­mal mdły, a jed­nak sym­bo­li­zu­ją­cy nasze tęsk­no­ty i potrze­bę wol­no­ści.

kura­tor­ka: Kata­rzy­na Piskorz
źró­dło: https://blissgallery.pl/wystawy/bliss/