Galeria LUFCIK OW ZPAP przy ul. Mazowieckiej 11A
Jacek Zamościk (ur. w 1944 w Warszawie) – architekt wnętrz, absolwent Wydziału Architektury Wnętrz i Wystawiennictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Autor projektów architektury targowej w Polsce i na świecie. Projektant polskiej ekspozycji na światowej wystawie EXPO ‘93 w Taejon w Korei Południowej.
Z wykształcenia jest architektem, jednak oprócz pracy w zawodzie od dłuższego czasu zajmuje się również malarstwem. Punktem wyjścia w twórczości Jacka Zamościka jest architektoniczne spojrzenie na świat. Materializuje się to w postaci słupów, elips, prostopadłościanów, konstrukcji ponakładanych na siebie z intensywną plamą barwną. Szybko orientujemy się jednak, że tematem jest nie tyle sama architektura, co jej geometria w przyrodzie. Roślinność czasem otula, czasem dziko wdziera się w abstrakcyjne konstrukcje – niby-wieże, niby-stadiony, niekiedy harmonijnie komponując się z ukochanym dworem w Gołyniu.
Dowcip w malarstwie Jacka Zamościka widoczny jest również w traktowaniu martwej natury. Owoce tworzą wieże, o których wiemy, że za chwilę runą jak niestabilne konstrukcje z klocków. Obrazy, choć płaskie, sprawiają wrażenie trójwymiarowości. Gra kształtów jest opowieścią o tym, co znajduje się we wnętrzu, a co poza nim; co widoczne, a co schowane; co w słońcu, a co w cieniu – dokładnie tak, jak w architekturze. Autor wychodzi jednak poza te ramy, sięgając po iluzję optyczną, cięcie kształtów, wyrazistość w doborze kolorów.
Niebo staje się wielobarwną mozaiką – tyle optymistyczną i rozświetloną, co nieco niepokojącą – jakby widz był świadkiem momentu przed burzą lub wybuchem. Wszystko traktowane jest jednak z przymrużeniem oka.
– Karolina Szyma-Ziembińska
źródło: