Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki to jedna z wiodących instytucji kulturalnych w Europie. Misją Galerii jest upowszechnianie sztuki współczesnej we wszystkich jej aktualnych przejawach jako istotnego elementu życia kulturalnego i społecznego.
Galeria organizuje wystawy czasowe, prezentując najciekawsze zjawiska w sztuce XXI i XX wieku. W jej ponad stuletnich wnętrzach pokazywane były dzieła wybitnych artystów polskich i zagranicznych, m.in. Marlene Dumas, Luca Tuymansa, Jana Lebensteina, Zbigniewa Libery, Tadeusza Kantora, Katarzyny Kozyry, Koji Kamoji, Susan Mogul, Yayoi Kusamy, Wilhelma Sasnala, Wolfganga Tillmansa. Zachęta przygotowuje też szeroko dyskutowane wystawy problemowe, jak „Z popiołów”, „Zza gór się słońce wznosi blade” czy „Niepokój przychodzi o zmierzchu”. Galeria prezentuje twórczość młodych artystów. Ich prace można oglądać m.in. w Miejscu Projektów Zachęty, czyli przestrzeni-laboratorium, będącej sceną artystycznych eksperymentów.
Galeria prowadzi działalność edukacyjną kierowaną zarówno do dzieci i młodzieży, jak i do widzów dorosłych. Organizuje również cykle wydarzeń dostępnych, czyli uważnych na różnorodność potrzeb odbiorców. Publikuje książki o sztuce współczesnej oraz gromadzi informacje na temat współczesnego polskiego życia artystycznego.
Źródło: https://zacheta.art.pl/pl/o‑nas
Spotkali się jako studenci i absolwenci łódzkiej Szkoły Filmowej – młodzi artyści, dla których film i fotografia nie były jedynie narzędziami zapisu, lecz sposobem myślenia o rzeczywistości. Interesowało ich nie tylko to, co obraz przedstawia, ale też jak powstaje, jakie mechanizmy nim rządzą i gdzie przebiegają jego granice. Wspólne eksperymenty, prowadzone od początku lat 70., doprowadziły do powstania Warsztatu Formy Filmowej – grupy, która wywarła decydujący wpływ na ówczesny język sztuk wizualnych, badając jego strukturę, mechanizmy percepcji i możliwości komunikacyjne.
Zgodnie ze swoją nazwą, która koncentruje się na filmie jako zjawisku artystycznym, Warsztat Formy Filmowej skupiał twórców doskonale wyszkolonych w rzemiośle filmowym, zainteresowanych charakterem i właściwościami tego medium. Jednocześnie, mimo tej filmowej tożsamości, grupa była otwarta na każdego twórcę, który chciał zajmować się sztuką dla niej samej.
Praktyka członków grupy, balansująca na granicy sztuki i refleksji teoretycznej, opierała się na metodach o charakterze eksperymentalnym i analitycznym. Poprzez dogłębną eksplorację używanych mediów testowali granice ich integralności, poszerzając jednocześnie pole interpretacyjne tworzonych dzieł i łącząc obraz z dźwiękiem i ruchem, np. w filmie czy instalacjach multimedialnych.
Choć Warsztat Formy Filmowej istniał tylko siedem lat, wielu z jego członków przez kolejne dekady konsekwentnie kontynuowało twórczość własną w duchu idei sformułowanych w trakcie działalności grupy. Prezentowane na wystawie filmy, fotografie, zapisy performansów, instalacje, interaktywne obiekty, teksty poetyckie czy rysunki, często wykraczające poza tradycyjny podział gatunkowy, są świadectwem nie tylko artystycznej odwagi, ale i niezwykłej intuicji ich twórców. Te eksperymenty – surowe, analityczne, a jednocześnie pełne poetyckiej swobody – zyskują dziś nowy kontekst.
Ekspozycja stanowi także punkt wyjścia dla programu edukacyjnego, który zaprasza do wspólnej eksploracji metod Warsztatu Formy Filmowej. Poprzez spotkania, pokazy filmowe i warsztaty uczestnicy będą mieli okazję zanurzyć się w twórczym procesie, badając granice mediów i odkrywając, jak eksperymentalne podejście WFF może inspirować do działań „poza scenariuszem”.
źródło: https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/poza-scenariuszem-warsztat-formy-filmowej
