Wystawa Praga ’44 – nieznana historia powstania warszawskiego na prawym brzegu Wisły. Wybuch powstania warszawskiego podzielił Warszawę wzdłuż linii Wisły. Historia miasta od sierpnia 1944 do stycznia 1945 roku to dwie odrębne, choć związane ze sobą opowieści. Walki na prawym brzegu trwały zaledwie kilka dni. Gdy we wrześniu w lewobrzeżnej Warszawie dogasało powstanie, na Pragę wkroczyli Rosjanie. W cieniu zagrożenia i represji ze strony służb bezpieczeństwa zaczęło się odradzać życie. Wystawa Praga ’44 przybliża mało znaną historię czterodniowego zrywu i pokazuje, jak w cieniu trwających walk w przyfrontowym mieście toczyło się codzienne życie.

Miejsce

  • Muzeum Warszawskiej Pragi
    Muzeum Warszawskiej Pragi
    ul. Targowa 50/52, Warszawa

    Muzeum War­szaw­skiej Pra­gi jest pierw­szą pla­ców­ką muze­al­ną na pra­wym brze­gu Wisły przy ul. Tar­go­wej 50/​52, zlo­ka­li­zo­wa­ną w jed­nych z naj­star­szych zacho­wa­nych obiek­tów miesz­kal­nych na tere­nie pra­wo­brzeż­nej War­sza­wy, z uni­ka­to­wym zespo­łem modli­tew­ni (zacho­wa­ne poli­chro­mie), w bez­po­śred­nim sąsiedz­twie Baza­ru Różyc­kie­go (naj­star­sze­go dzia­ła­ją­ce­go tar­go­wi­ska War­sza­wy). Obiek­ty obję­te pro­jek­tem mają wyjąt­ko­we zna­cze­nie i są uni­kal­ne w ska­li kra­ju. W obiek­tach przy ul. Tar­go­wej znaj­do­wał się daw­ny żydow­ski dom modli­twy, na ścia­nach sal modlitw zacho­wa­ły się frag­men­ty malo­wi­deł przed­sta­wia­ją­ce Żydów modlą­cych się pod Ścia­ną Pła­czu w Jero­zo­li­mie i Grób Rache­li w Betle­jem. Sale modli­tew­ni wraz z zacho­wa­ny­mi poli­chro­mia­mi są zabyt­kiem uni­ka­to­wym w ska­li War­sza­wy i woje­wódz­twa mazo­wiec­kie­go. Zacho­wa­na modli­tew­nia ma klu­czo­we zna­cze­nie dla funk­cjo­no­wa­nia Muzeum War­szaw­skiej Pra­gi. Jest cen­nym źró­dłem do bada­nia kolo­ry­sty­ki malo­wi­deł w war­szaw­skich domach modli­twy, zna­nych wyłącz­nie z czar­no-bia­łych foto­gra­fii. Jest tak­że jed­nym ze świa­dectw wie­lo­kul­tu­ro­wo­ści dziel­ni­cy. Już w tej chwi­li jest jed­nym ze sta­łych punk­tów tras wycie­czek reali­zo­wa­nych szla­kiem juda­ików. Bogac­two dzie­dzic­twa kul­tu­ro­we­go tego tere­nu, zacho­wa­na cią­głość osad­ni­cza, ele­men­ty folk­lo­ru miej­skie­go, a tak­że świa­do­mość wła­snej toż­sa­mo­ści, któ­rą moż­na zaob­ser­wo­wać wśród współ­cze­snych miesz­kań­ców Pra­gi, pew­na egzo­tycz­ność i odręb­ność tere­nu, są punk­tem wyj­ścia do sze­ro­ko zakro­jo­nych badań i doku­men­ta­cji. Wszyst­kie te cechy sta­no­wią o rosną­cej wciąż atrak­cyj­no­ści tury­stycz­nej pra­wo­brzeż­nej War­sza­wy, któ­rą funk­cjo­nu­ją­ce tu muzeum ma szan­sę jesz­cze pod­nieść. Ta wie­lo­kul­tu­ro­wość znaj­dzie szcze­gól­ne uwy­pu­kle­nie w eks­po­zy­cji sta­łej Muzeum.

    Źró­dło: https://muzeumpragi.pl/o‑muzeum/

18.09.2024 - 23.02.2025
W trakcie

Infor­ma­cji na temat powsta­nia na Pra­dze jest tak nie­wie­le, że cza­sem moż­na by wręcz odnieść wra­że­nie, iż na pra­wym brze­gu walk nie było. Jed­nak powstań­cy na Pra­dze pro­wa­dzi­li rów­nie zacię­te boje jak ich kom­pa­ni po lewej stro­nie Wisły. Bez uwzględ­nie­nia ich histo­rii obraz sierp­nio­wych wyda­rzeń pozo­sta­je nie­peł­ny.

ROZERWANIE MIASTA

Wal­ki na Pra­dze trwa­ły zale­d­wie czte­ry dni. Nie­do­sta­tecz­nie uzbro­je­ni powstań­cy musie­li zmie­rzyć się z dosko­na­le wyszko­lo­ny­mi, licz­niej­szy­mi, dobrze uzbro­jo­ny­mi jed­nost­ka­mi nie­miec­ki­mi, któ­re w ocze­ki­wa­niu na atak Armii Czer­wo­nej były skon­cen­tro­wa­ne na pra­wym brze­gu. Trwa­łe opa­no­wa­nie wyzna­czo­nych celów było zada­niem nie­wy­ko­nal­nym.

Decy­zja o wstrzy­ma­niu walk zapa­dła 4 sierp­nia. To uchro­ni­ło Pra­gę od podzie­le­nia losu lewe­go brze­gu. Stra­ty w lud­no­ści i zabu­do­wie po tej stro­nie Wisły były nie­po­rów­ny­wal­nie mniej­sze. Do wkro­cze­nia Rosjan na Pra­dze pano­wał nie­miec­ki ter­ror: godzi­na poli­cyj­na, egze­ku­cje, łapan­ki, w któ­rych wyni­ku 10 tysię­cy męż­czyzn wywie­zio­no na przy­mu­so­we robo­ty do Rze­szy. Lud­ność żyła w skraj­nie trud­nych warun­kach, cier­piąc głód, pozba­wio­na opie­ki medycz­nej i leków. Gdy pło­ną­ca powstań­cza War­sza­wa wal­czy­ła, pra­ża­nie obser­wu­jąc jej nisz­cze­nie, peł­ni nie­po­ko­ju o bli­skich, któ­rzy tam pozo­sta­li, pró­bo­wa­li prze­żyć w nie­ludz­kich warun­kach pod nie­miec­ką oku­pa­cją. Trzy­na­ste­go wrze­śnia wyco­fu­ją­cy się Niem­cy wysa­dzi­li wszyst­kie mosty. Pra­ga zosta­ła odcię­ta od resz­ty mia­sta.

OSOBNOŚĆ PRAGI. CODZIENNE ŻYCIE W PRZYFRONTOWYM MIEŚCIE

Pra­ga po zdo­by­ciu przez Armię Czer­wo­ną i Woj­sko Pol­skie w poło­wie wrze­śnia sta­ła się mia­stem fron­to­wym. W cie­niu zagro­że­nia i repre­sji ze stro­ny służb bez­pie­czeń­stwa budzi­ło się tu powo­jen­ne życie poli­tycz­ne, spo­łecz­ne, kul­tu­ral­ne. Z lewe­go brze­gu nadal trwał ostrzał się­ga­ją­cy aż do uli­cy Tar­go­wej, nazy­wa­nej stre­fą śmier­ci. Miesz­kań­cy nie ewa­ku­owa­li się, więc Pra­ga sta­ła się jedy­nym pol­skim mia­stem, w któ­rym sto tysię­cy ludzi bez opa­łu, wody, jedze­nia i w cią­głym zagro­że­niu orga­ni­zo­wa­ło swo­je codzien­ne życie.

Od 19 wrze­śnia pra­wo­brzeż­na War­sza­wa mia­ła pre­zy­den­ta – Marian Spy­chal­ski wraz z Zarzą­dem Mia­sta pró­bo­wał roz­wią­zy­wać bie­żą­ce pro­ble­my: jak uru­cho­mić pie­kar­nie, odzy­skać węgiel z pło­ną­cych hałd, roz­dzie­lić radziec­ką mąkę, pocho­wać pole­głych, regla­men­to­wać żyw­ność. Gdy na lewym brze­gu hitle­row­cy burzy­li mia­sto, na pra­wym uka­zy­wa­ło się „Życie War­sza­wy”, trwa­ły pró­by chó­ru, zawią­za­ły się zespół kame­ral­ny i orkie­stra. W listo­pa­dzie 1944 roku w dzia­ła­ją­cym na pra­wym brze­gu teatrze odby­ła się pierw­sza pre­mie­ra. Akto­rzy gra­li z pamię­ci, we wła­snych ubra­niach. Publicz­ność przy­nio­sła krze­sła ze sobą. Robot­ni­cy sta­ra­li się oca­lić to, co zosta­ło z fabryk, i uru­cho­mić pro­duk­cję. Kup­cy skła­da­li się na odbu­do­wę Baza­ru Różyc­kie­go. Leka­rze ze Szpi­ta­la Pra­skie­go reak­ty­wo­wa­li Wydział Lekar­ski. Pra­ga sta­ra­ła się żyć.

ZSZYWANIE MIASTA. POWRÓT DO RUIN I ODBUDOWA

W stycz­niu 1945 roku Armia Czer­wo­na i Woj­sko Pol­skie wkro­czy­ły do lewo­brzeż­nej War­sza­wy. Za sku­tą gru­bym lodem Wisłą cze­ka­ło wymar­łe, zruj­no­wa­ne mia­sto. Gdy tyl­ko otwar­to pierw­sze mosty pon­to­no­we, ludzie ruszy­li tam w poszu­ki­wa­niu bli­skich i rodzin­nych pamią­tek ukry­tych pod gru­za­mi, po opał i wypo­sa­że­nie nowe­go domu, po towar na han­del. Na Pra­gę docie­ra­li powra­ca­ją­cy war­sza­wia­cy, szu­ka­ją­cy dachu nad gło­wą. Do koń­ca mie­sią­ca licz­ba lud­no­ści tej czę­ści War­sza­wy wzro­sła o 12 tysię­cy. Cze­ka­no na odbu­do­wę sto­li­cy, rodzi­ny i mia­sto łączy­ły się w nowej rze­czy­wi­sto­ści.

„MAPA ŚMIERCI” NA PRAWYM BRZEGU. POKAZUJE MIEJSCA EGZEKUCJI I PROWIZORYCZNYCH GROBÓW

Wysta­wę Pra­ga ’44 otwo­rzy mapa miejsc egze­ku­cji i pro­wi­zo­rycz­nych gro­bów lud­no­ści cywil­nej i powstań­ców w pra­wo­brzeż­nej czę­ści mia­sta, któ­ra powsta­ła w ramach akcji spo­łecz­nej w Muzeum War­szaw­skiej Pra­gi. Dzię­ki wspól­nej pra­cy miesz­ka­nek i miesz­kań­ców oraz wszyst­kich chęt­nych każ­da udo­ku­men­to­wa­na ofia­ra cywil­na i śmierć powstań­cza zosta­ły ozna­czo­ne jed­ną szpil­ką.

Miej­sca egze­ku­cji i pochów­ków usta­lo­no na pod­sta­wie źró­deł histo­rycz­nych, a do ozna­cze­nia ich na mapie, zło­żo­nej ze zdjęć lot­ni­czych wyko­na­nych w cza­sie powsta­nia i po jego upad­ku, posłu­żył plan przed­wo­jen­nej War­sza­wy. Zdję­cia pocho­dzą z The Natio­nal Archi­ves w Col­le­ge Park pod Waszyng­to­nem. Zosta­ły opra­co­wa­ne przez Zyg­mun­ta Wal­kow­skie­go spe­cja­li­zu­ją­ce­go się w inter­pre­ta­cji zdjęć War­sza­wy z okre­su dru­giej woj­ny świa­to­wej.

Na eks­po­zy­cji będzie moż­na zoba­czyć rów­nież archi­wal­ne zdję­cia, zacho­wa­ne z cza­sów walk pamiąt­ki powstań­cze i doku­men­ty, a tak­że frag­ment rela­cji dowód­cy powsta­nia na Pra­dze – Anto­nie­go Żurow­skie­go.

Wysta­wa jest czę­ścią pro­gra­mu obcho­dów 80-lecia powsta­nia war­szaw­skie­go w Muzeum War­sza­wy. Sprawdź pro­gram wyda­rzeń.

KOLOFON

kura­tor­ki /​cura­tors Anna Mizi­kow­ska, Alek­san­dra Soł­tan

współ­pra­ca kura­tor­ska /​co-cura­tors Kata­rzy­na Kuz­ko-Zwierz, Karo­li­na Zię­biń­ska

pro­jekt wysta­wy /​exhi­bi­tion desi­gner Kosmos Pro­ject

pro­jekt gra­ficz­ny /​gra­phic design Mar­ta Masel­la

pro­duk­cja /​pro­duc­tion mana­ger Olga Baron

tłu­ma­cze­nie /​trans­la­tion Mar­cin Waw­rzyń­czak

redak­cja i korek­ta /​edi­ting and pro­ofre­ading Urszu­la Dra­biń­ska

pro­jekt pla­ka­tu /​poster design Anna Świa­tło­wska, z wyko­rzy­sta­niem zdję­cia Zofii Cho­mę­tow­skiej, Most pon­to­no­wy, tym­cza­so­wa prze­pra­wa przez Wisłę, 1945, Muzeum War­sza­wy

koor­dy­na­cja realizacji/​reali­za­tion coor­di­na­ted by Mariusz Staw­ski

reali­za­cja /​reali­za­tion of the exhi­bi­tion Kse­nia Górecz­na, Paweł Gro­cho­wal­ski, Krzysz­tof Her­nik, Krzysz­tof Kwiat­kow­ski, Piotr Lipiń­ski, Kata­rzy­na Radec­ka, Leszek Soko­łow­ski, Krzysz­tof Kwiat­kow­ski, Tomasz Rau­bo, Dariusz Sałań­ski

opie­ka kon­ser­wa­tor­ska /​con­se­rva­tion care Piotr Kacz­kieł­ło, Julia Kło­siń­ska, Igor Nowak, Piotr Popław­ski, Adam Wrzo­sek

koor­dy­na­cja digi­ta­li­za­cji /​digi­ta­li­za­tion coor­di­na­ted by Miko­łaj Kali­na

digi­ta­li­za­cja /​digi­ta­li­za­tion Adrian Cze­chow­ski, Eli­za Kowal­ska-Małek, Kamil Łuczak, Michał Maty­ja­szew­ski, Anna Sulej

wypo­ży­cze­nia zewnętrz­ne /​exter­nal loans Janusz Kur­czak

wypo­ży­cze­nia wewnętrz­ne /​in-house loans  Tomasz Lewan­dow­ski, Mał­go­rza­ta Oli­wiń­ska, Doro­ta Par­szew­ska, Joan­na Rykiel, Zuzan­na Sie­ro­szew­ska-Role­wicz, Filip Żelew­ski

dostęp­ność /​acces­si­bi­li­ty Kata­rzy­na Sawic­ka

pro­gram edu­ka­cyj­ny /​edu­ca­tio­nal pro­gram Alek­san­dra Kar­kow­ska-Rogiń­ska, Nata­lia Moraw­ska

pro­gram towa­rzy­szą­cy /​accom­pa­ny­ing events Ewe­li­na Bar­to­sik

komu­ni­ka­cja i mar­ke­ting /​com­mu­ni­ca­tion and mar­ke­ting Joan­na Andrusz­ko, Mał­go­rza­ta Czaj­kow­ska, Melis­sa Cza­plic­ka, Aga­ta Fijał­kow­ska, Aga­ta Fron­czyk, Klau­dia Gnia­dy, Daniel Kar­wow­ski, Anna Ład­na, Dag­ma­ra Jędrze­jew­ska, Alek­san­dra Migacz, Jowi­ta Purzyc­ka, Mile­na Sopo­row­ska

obsłu­ga praw­na /​legal sup­port Ina Kli­mas

Źró­dło: https://muzeumpragi.pl/wystawa/praga-44/