Stany Nietrwałości — Maja Kitajewska

Sta­ny Nie­trwa­ło­ści zawie­ra­ją w sobie para­doks, jakim jest utrwa­le­nie prze­mi­ja­nia, któ­re roz­pa­tru­ję w kate­go­rii utra­ty, gdyż wszyst­ko pod­le­ga nie­ustan­nej zmia­nie. Pra­ce, uka­zu­jąc róż­ne eta­py roz­pa­du, przy­bie­ra­ją for­mę któ­rą moż­na okre­ślić jako bez­wład­ną i któ­ra za każ­dym razem przy­bie­ra nie­co inny układ. Bez­wład ten sta­no­wi roz­wi­nię­cie autor­skie­go poję­cia Ela­stycz­nej Rzeź­by, nie posia­da­ją­cej sztyw­nej struk­tu­ry. Kita­jew­ska stwo­rzy­ła to poję­cie z potrze­by okre­śle­nia form cechu­ją­cych się zmien­nym kształ­tem i swo­bod­nym uło­że­niem wyni­ka­ją­cym z cię­ża­ru szkla­nych ele­men­tów.

Kwia­ty zazwy­czaj wrę­cza się oso­bom, któ­re pra­gnie się wyróż­nić, w chwi­lach god­nych upa­mięt­nie­nia, a tak­że skła­da w miej­scach zwią­za­nych z waż­ny­mi wyda­rze­nia­mi. Wła­śnie dla­te­go mają one szcze­gól­ne zna­cze­nie. Zwięd­nię­te bukie­ty przy­wo­łu­ją prze­mi­ja­nie w jego sen­ty­men­tal­nym wymia­rze – jako wyraz tęsk­no­ty za ludź­mi, zda­rze­nia­mi czy miej­sca­mi, któ­re nale­żą do prze­szło­ści i nie mogą już powró­cić.

Wysta­wa jest upu­blicz­nie­niem dok­to­ra­tu reali­zo­wa­ne­go na Wydzia­le Malar­stwa Aka­de­mii Sztuk Pięk­nych w War­sza­wie.
Pro­mo­tor: dr hab. Maciej Duchow­ski

źró­dło: https://www.szydlowski.gallery/pl/portfolio-collections/exhibitions/states-of-impermanence