Misją ŻIH jest upowszechnianie wiedzy na temat dziedzictwa tysiącletniej obecności Żydów na ziemiach polskich.
Instytucja realizuje swój cel między innymi poprzez prezentację zbiorów w ramach wystaw czasowych oraz różnorodnych wydarzeń artystycznych, konferencji naukowych, spotkań popularnonaukowych, a także działalność edukacyjną i wydawniczą. Instytut jest zarówno depozytariuszem pamięci o przeszłości, jak i żywym centrum kultury – miejscem, które aktywnie uczestniczy w procesie kształtowania świadomości historycznej i postaw społecznych.
Jednym z najważniejszych zadań Żydowskiego Instytutu Historycznego jest dbanie o spuściznę żydowską przechowywaną w archiwum naszego Instytutu. Na jego zbiory składa się siedem milionów stron różnorakich dokumentów. Najważniejszą częścią zbiorów jest Archiwum Podziemnego Getta Warszawy, zwane też Archiwum Ringelbluma.
W Instytucie dbamy o pamięć o zabytkach kultury żydowskiej w całej Polsce i ich dokumentację. Ponadto, zajmujemy się rozwojem największej w Polsce biblioteki judaistycznej. Obecnie księgozbiór liczy ponad 85 tysięcy woluminów, w tym kilka tysięcy starodruków i rękopisów, dlatego wymaga on szczególnej troski.
Chcemy rozwinąć działalność wydawniczą, której efektami będą między innymi publikacje świadectw z okresu Zagłady, a także dzieła ukazujące historię Żydów w Polsce i w świecie.
Szczególnym zadaniem ŻIH‑u jest rozwój działalności genealogicznej. Dla wielu osób z całego świata szukających swych korzeni, archiwa Instytutu oraz doświadczenie i wiedza naszych pracowników są nieocenioną pomocą.
Chronimy i konserwujemy największą w Polsce kolekcję dzieł sztuki znajdującą się w naszych magazynach. To ponad piętnaście tysięcy dzieł sztuki, które chcemy zaprezentować jak najszerszej publiczności. W kolekcji mamy prace artystów żydowskiego pochodzenia, a także bogate zbiory rzemiosła artystycznego i judaików.
Żydowski Instytut Historyczny prowadzi działalność edukacyjną i kulturalną, ukazującą szerokiej publiczności, szczególnie zainteresowanej tą tematyką, dzieje i kulturę polskich Żydów.
Chcemy kontynuować dotychczasową współpracę, a także nawiązywać nowe kontakty z największymi instytucjami badawczymi i wystawienniczymi w Polsce i na świecie zajmującymi się historią Żydów, pamięcią Shoah, muzealnictwem.
Dysponujemy największym w Polsce zespołem naukowym zajmującym się żydowskim dziedzictwem. W Żydowskim Instytucie Historycznym działają zespoły badawcze, dzięki pracy których rozwijamy działalność edukacyjną i wykładową. Praca badawcza nad historią i kulturą żydowską, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad zespołami archiwalnymi ŻIH jest zadaniem, które jest dla nas szczególnie ważne.
Źródło: https://www.jhi.pl/o‑instytucie/misja
Ekspozycja przedstawia różne aspekty skrajnie trudnego funkcjonowania Żydów w utworzonej przez Niemców „dzielnicy zamkniętej”. Przeludnienie, fatalna sytuacja sanitarna i niedobory żywności dotknęły wszystkich, choć nie w równym stopniu. Getto przetrwało tak długo, gdyż jego mieszkańcy podjęli się produkcji najróżniejszych towarów na rzecz niemieckiej gospodarki. Pokazanie, że getto pracuje, a jego mieszkańcy są potrzebni, stanowiło najważniejszy cel żydowskiej administracji, na której czele stał Mordechaj Chaim Rumkowski. Ślady tej polityki są widoczne w wielu eksponatach tworzących wystawę.
Gettową codzienność pokazujemy poprzez zbiory Żydowskiego Instytutu Historycznego: oryginalne obrazy i rysunki stworzone w getcie – przede wszystkim przez Józefa Kownera, Izraela Lejzerowicza i Icchoka Braunera – a także wykonane różnymi technikami przedmioty tworzone w getcie. Niektóre z nich to zainspirowane obserwacją życia codziennego w pełni dopracowane dzieła. Inne wydają się spontanicznym zapisem rzeczywistości czy reportażem. Jeszcze inne powstały na zlecenie żydowskiej administracji, a ich celem było przekonanie Niemców o przydatności pracy łódzkich Żydów; są one wyrazem złudnej nadziei na ocalenie.
Eksponaty wraz z towarzyszącym im kuratorskim komentarzem oraz przywołanymi podstawowymi faktami, w tym także informacjami biograficznymi dotyczącymi twórców tych prac, przybliżają codzienność getta i okoliczności, w jakich powstały. Zrozumiałe stają się zawarte w nich treści i znaczenia oraz ich forma artystyczna. Szczególne miejsce na wystawie zajmują te dzieła, które artyści tworzyli z wewnętrznej potrzeby udokumentowania realiów, jakie stały się udziałem tysięcy Żydów. Są one wyrazem oporu wobec granicznej sytuacji, w której znaleźli się ich twórcy, próbą ocalenia życia i zachowania człowieczeństwa.
Kuratorzy wystawy
dr Jakub Bendkowski, dr Zofia Trębacz
Opieka merytoryczna
dr Ewa Wiatr
Projekt aranżacji
Łukasz Izert
Produkcja wystawy
Marta Kapełuś
Wykonawca scenografii
Kontra Pracownia Plastyczna Tomasz Marzec
Tłumaczenie na język angielski
Natalia Kłopotek, Zofia Sochańska
Redakcja językowa
Jolanta Rudzińska
Korekta
Marcin Romanowski, Zofia Sochańska
Opieka konserwatorska
Violetta Bachur, Maciej Stasiewicz
Komunikacja i marketing
Anna Dobrowolska-Balcerzak, Aleksandra Galant, Natasza Majewska, Dominika Wiśniewska
Podziękowania
Michał Trębacz, Zuzanna Schnepf-Kołacz, Monika Taras, Irmina Gadowska, William Gilcher, Zuzanna Benesz-Goldfinger, Marta Kapełuś, Michał Krasicki, Anna Ekielska, Agnieszka Reszka, Marzena Mikos, Adam Sitarek
Źródło: https://www.jhi.pl/artykuly/uchwycic-getto-codziennosc-getta-lodzkiego-oczami-artystow–wystawa-czasowa,7874