Wystawy studentek i studentów Katedry Przestrzeni Wirtualnej Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Muzeum Woli. Wola, po wojnie na powrót stała się ważnym zagłębiem przemysłowym w Warszawie. Na nowo podtrzymywana była narracja o Woli, jako dzielnicy robotniczej. Niewątpliwie wraz z odbudową stolicy i jej późniejszym rozwojem, zachodnia dzielnica miasta uzyskała nowe życie, stając się zagłębiem przemysłu ciężkiego i precyzyjnego. To tutaj zlokalizowane były takie zakłady jak: Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka, Zakłady Wytwórcze Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg, Zakład Platerniczy Norblinów / Fabryka Norblina – Walcownia Metali Warszawa, Warszawskie Zakłady Maszyn Budowlanych im. L. Waryńskiego, VIS – Fabryka Wyrobów Precyzyjnych im. gen. Świerczewskiego, Zakłady Mechaniczne im. Marcelego Nowotki / PZL „Wola”, czy Polfa Warszawa.
Wystawa zbiorowa

Miejsce

Nie­wąt­pli­wie domi­nu­ją­cą gru­pą miesz­kań­ców byli pra­cow­ni­cy tych zakła­dów – robot­ni­cy wyż­sze­go i niż­sze­go szcze­bla. Jed­nak nie ozna­cza to, że Wola była jed­no­wy­mia­ro­wa, jej roz­wój prze­my­sło­wy pocią­gał za sobą rów­nież roz­wój infra­struk­tu­ry edu­ka­cyj­nej, spo­łecz­nej i kul­tu­ral­nej. W tym tyglu dzia­ła­ły domy kul­tu­ry, teatry, kina, czy muzeum. Z jed­nej stro­ny kul­ty­wo­wa­no histo­rię dziel­ni­cy i jej dzie­dzic­two, a z dru­giej poka­zy­wa­no Wolę, jako nowo­cze­sną i dyna­micz­ną część mia­sta, któ­ra wpły­wa na przy­szły roz­wój mia­sta.

Idąc tym tro­pem, we współ­pra­cy z Kate­drą Prze­strze­ni Wir­tu­al­nej Wydzia­łu Sztu­ki Mediów Aka­de­mii Sztuk Pięk­nych, w szcze­gól­no­ści z Pra­cow­nią 3D i Zda­rzeń Wir­tu­al­nych I, Pra­cow­nią Prze­strze­ni Audiowizualnej/​Kołem Nauko­wym Prze­strzeń Audio­wi­zu­al­na, Pra­cow­nią Obiek­tu, Pra­cow­nią Tek­stu i Pra­cow­nią Ani­ma­cji, powsta­ły wysta­wy odno­szą­ce się do dzie­dzic­twa PRLow­skie­go prze­my­słu na Woli.

Zapro­po­no­wa­ne pro­jek­ty nie są jedy­nie pró­bą odtwo­rze­nia nie daw­nej prze­szło­ści, ale odno­szą się do szer­sze­go wymia­ru wpły­wu prze­my­słu na miesz­kań­ców Woli, samych robot­ni­ków i co naj­waż­niej­sze sty­ku jaki wytwo­rzył się na polu sztuki/​kultury w zdo­mi­no­wa­nym przez prze­mysł obsza­rze. Każ­da z wystaw pod­da­je ana­li­zie, róż­ne aspek­ty tego sty­ku.

HARMONOGRAM WYSTAW:

Zakładowi twórcy‑amatorzy i kolekcjonerzy

Pra­cow­nia 3D i Zda­rze­nia Wir­tu­al­ne I
15 maja – 9 czerw­ca 2024 roku

Jest to rodzaj dużej wir­tu­al­nej wysta­wy odby­wa­ją­cej się w inte­rak­tyw­nym śro­do­wi­sku 3D. Sce­ne­rią dla cyfro­wych obiek­tów, ani­ma­cji, inge­ren­cji arty­stycz­nych jest budy­nek nawią­zu­ją­cy do Zakła­dów im. Róży Luk­sem­burg. Wysta­wa jest swo­bod­nym odnie­sie­niem i fan­ta­zją na temat dzia­łal­no­ści twór­czej i ama­tor­skich wystaw pra­cow­ni­ków orga­ni­zo­wa­nych na tere­nie zakła­dów prze­my­sło­wych w latach 60–70.

Wcie­le­nie się w rolę arty­stów-ama­to­rów sprzed kil­ku dekad sta­je się nie­skrę­po­wa­ną przy­go­dą twór­czą dla mło­dych „pro­fe­sjo­na­li­zu­ją­cych się” arty­stów. A przy oka­zji jest pre­tek­stem do reflek­sji na temat wpły­wu este­tyk i tech­nik znaj­du­ją­cych się ówcze­śnie poza głów­nym nur­tem sztu­ki na dzi­siej­sze prak­ty­ki arty­stycz­ne.

Pre­zen­ta­cja wir­tu­al­na będzie posze­rzo­na o rze­czy­wi­ste pra­ce obiek­to­we stwo­rzo­ne przez absol­wen­tów, a tak­że o dzia­ła­nia per­for­ma­tyw­ne.

Poza pra­cą VR, na ekra­nie poka­za­nie tego co widzi uczestnik_​czka w VR.

Fabry­ka VR (Yashi­la Nautiy­al, Zuz Mro­zow­ska, Dawid Konop­ka, Maja Lisow­ski, Sid­ney Szy­mań­ski, Mate­usz Hołysz, Mate­usz Wol­nia­czyk, Ada Hop, Agniesz­ka Jarosz, Mar­ty­na Pie­nią­żek, Julek Cie­śniew­ski, Bła­żej Pyt­kow­ski, Olga Sztan­gret, Ola Wie­ruc­ka, Mag­da­le­na Borzęc­ka, Kami­la Świr­ska, Anto­ni Nowak, Tosia Chrza­now­ska, Wero­ni­ka Pła­tek, Zofia Mie­rze­jew­ska).

Insta­la­cja /​obiekt: Piotr Kowal­ski (absol­went)

Obiek­ty: Alek­san­der Biel (absol­went)

Rzeźba jako tekst

Pra­cow­nia Tek­stu Eks­pe­ry­men­tal­ne­go
12 czerw­ca – 30 czerw­ca 2024 roku

Pra­cow­nia Tek­stu, się­ga rów­nież do dzie­dzic­twa Bien­na­le Rzeźb w Meta­lu, ale przy­glą­da się moż­li­wo­ści prze­ło­że­nia prze­strzen­nych obiek­tów w tkan­ce miej­skiej na sło­wo, dźwięk i ruch.

Formy w przestrzeni otwartej. Działania plenerowe w kontekście rzeźby w metalu

Pra­cow­nia Prze­strze­ni Audio­wi­zu­al­nej i Koło Nauko­we Prze­strzeń Audio­wi­zu­al­na
10 lip­ca – 15 wrze­śnia 2024 roku

Pra­cow­nia Prze­strze­ni Audio­wi­zu­al­nej i Koło Nauko­we Prze­strzeń Audio­wi­zu­al­na, pod­ję­ła temat rzeźb w prze­strze­ni publicz­nej w ich abs­trak­cyj­nych for­mach spraw­dza­jąc ich spraw­czość na postrze­ga­nie oto­cze­nia. Jest to bez­po­śred­nie nawią­za­nie do Bien­na­le Rzeź­by w Meta­lu z 1968 roku, któ­re sta­ło się waż­nym ele­men­tem toż­sa­mo­ści dziel­ni­cy w dobie PRL, a któ­re nadal sil­nie rezo­nu­je we współ­cze­snym obra­zie Woli.

Animacja poklatkowa – robotnik/​artysta i rzeźba w metalu

Pra­cow­nia Ani­ma­cji
25 wrze­śnia – 27 paź­dzier­ni­ka 2024 roku

Pra­cow­nia Ani­ma­cji indy­wi­du­ali­zu­je spraw­czość robot­ni­ka, któ­ry z wyko­naw­cy rzeź­by według pro­jek­tu arty­sty, sam prze­mie­nia się w twór­cę.

Każ­da z tych wystaw, choć się­ga do nie­daw­nej prze­szło­ści, któ­rej współ­cze­śnie nie­licz­ne śla­dy są raczej fan­to­mo­we, ale jed­no­cze­śnie się­ga­jąc do przy­szło­ścio­wych roz­wią­zań tech­no­lo­gicz­nych two­rzy wizję przy­szło­ści, któ­ra się wyda­rzy­ła.

Opie­ka mery­to­rycz­na pro­jek­tu:

Kon­rad Schil­ler – Muzeum Woli,

Piotr Kopik, Łukasz Kose­la, Mary­na Toma­szew­ska, Maria Strze­lec­ka – Kate­dra Prze­strze­ni Wir­tu­al­nej, Wydział Sztu­ki Mediów /​ASP

Andrzej Koko­sza – Wydział Rzeź­by /​ASP

Asy­sten­ci: Ola Muraw­ska, Andrzej Szwa­be

Źró­dło: https://muzeumwoli.muzeumwarszawy.pl/wystawa/przyszlosc-ktora-sie-zdarzyla-wolski-przemysl-i-sztuka/