O Miejsce

Muzeum War­szaw­skiej Pra­gi jest pierw­szą pla­ców­ką muze­al­ną na pra­wym brze­gu Wisły przy ul. Tar­go­wej 50/​52, zlo­ka­li­zo­wa­ną w jed­nych z naj­star­szych zacho­wa­nych obiek­tów miesz­kal­nych na tere­nie pra­wo­brzeż­nej War­sza­wy, z uni­ka­to­wym zespo­łem modli­tew­ni (zacho­wa­ne poli­chro­mie), w bez­po­śred­nim sąsiedz­twie Baza­ru Różyc­kie­go (naj­star­sze­go dzia­ła­ją­ce­go tar­go­wi­ska War­sza­wy). Obiek­ty obję­te pro­jek­tem mają wyjąt­ko­we zna­cze­nie i są uni­kal­ne w ska­li kra­ju. W obiek­tach przy ul. Tar­go­wej znaj­do­wał się daw­ny żydow­ski dom modli­twy, na ścia­nach sal modlitw zacho­wa­ły się frag­men­ty malo­wi­deł przed­sta­wia­ją­ce Żydów modlą­cych się pod Ścia­ną Pła­czu w Jero­zo­li­mie i Grób Rache­li w Betle­jem. Sale modli­tew­ni wraz z zacho­wa­ny­mi poli­chro­mia­mi są zabyt­kiem uni­ka­to­wym w ska­li War­sza­wy i woje­wódz­twa mazo­wiec­kie­go. Zacho­wa­na modli­tew­nia ma klu­czo­we zna­cze­nie dla funk­cjo­no­wa­nia Muzeum War­szaw­skiej Pra­gi. Jest cen­nym źró­dłem do bada­nia kolo­ry­sty­ki malo­wi­deł w war­szaw­skich domach modli­twy, zna­nych wyłącz­nie z czar­no-bia­łych foto­gra­fii. Jest tak­że jed­nym ze świa­dectw wie­lo­kul­tu­ro­wo­ści dziel­ni­cy. Już w tej chwi­li jest jed­nym ze sta­łych punk­tów tras wycie­czek reali­zo­wa­nych szla­kiem juda­ików. Bogac­two dzie­dzic­twa kul­tu­ro­we­go tego tere­nu, zacho­wa­na cią­głość osad­ni­cza, ele­men­ty folk­lo­ru miej­skie­go, a tak­że świa­do­mość wła­snej toż­sa­mo­ści, któ­rą moż­na zaob­ser­wo­wać wśród współ­cze­snych miesz­kań­ców Pra­gi, pew­na egzo­tycz­ność i odręb­ność tere­nu, są punk­tem wyj­ścia do sze­ro­ko zakro­jo­nych badań i doku­men­ta­cji. Wszyst­kie te cechy sta­no­wią o rosną­cej wciąż atrak­cyj­no­ści tury­stycz­nej pra­wo­brzeż­nej War­sza­wy, któ­rą funk­cjo­nu­ją­ce tu muzeum ma szan­sę jesz­cze pod­nieść. Ta wie­lo­kul­tu­ro­wość znaj­dzie szcze­gól­ne uwy­pu­kle­nie w eks­po­zy­cji sta­łej Muzeum.

Źró­dło: https://muzeumpragi.pl/o‑muzeum/