O Miejsce

Ośro­dek Dzia­łań Arty­stycz­nych DOROŻKARNIA powstał w 2000 roku, lecz jego histo­ria się­ga roku 1985, kie­dy to na war­szaw­skim Słu­żew­cu stwo­rzo­ny został Mło­dzie­żo­wy Teatr Muzycz­ny PANTERA, któ­ry przez pięt­na­ście lat swo­jej dzia­łal­no­ści reali­zo­wał przed­sta­wie­nia musi­ca­lo­we wysta­wia­ne na sce­nach pro­fe­sjo­nal­nych teatrów, ośrod­ków kul­tu­ry, insty­tu­cji wycho­waw­czo-opie­kuń­czych, a nawet w szpi­ta­lach. PANTERA uczest­ni­czy­ła w wie­lu kra­jo­wych i zagra­nicz­nych festi­wa­lach, na któ­rych zawsze była zauwa­żo­na, bo zwy­kle teatr ten nie mie­ścił się w ist­nie­ją­cych kate­go­riach. W zaję­ciach z tań­ca, śpie­wu, aktor­stwa, a nawet pan­to­mi­my i ste­pu odby­wa­ją­cych się w domach kul­tu­ry, salach gim­na­stycz­nych czy maga­zy­nach teatral­nych, bra­ła udział ponad set­ka mło­dych ludzi i to wła­śnie z myślą o nich i o tym, aby stwo­rzyć im sta­ły i praw­dzi­wy „wła­sny kąt”, powsta­ła DOROŻKARNIA – miej­sce, gdzie mogła­by twór­czo pra­co­wać, a tak­że pre­zen­to­wać swo­je osią­gnię­cia nie tyl­ko PANTERA, ale też inne dzie­cię­ce i mło­dzie­żo­we gru­py arty­stycz­ne.

Nasze miej­sce na zie­mi

Szu­ka­jąc sie­dzi­by, Teatr tra­fił do KLUBU MAŁEGO WARSZAWIAKA na Sie­kier­kach – nie­co zapo­mnia­ne­go wów­czas obsza­ru War­sza­wy, któ­ry swo­ją zabu­do­wą bar­dziej przy­po­mi­nał wieś niż mia­sto. To wła­śnie tu przed woj­ną miesz­ka­li war­szaw­scy doroż­ka­rze, a budy­nek, gdzie zako­twi­czy­ła PANTERA, oka­zał się być sta­rym gara­żem na doroż­ki, stąd nazwa­ny został Sta­rą Doroż­kar­nią. Pomy­sły i marze­nia pęcz­nia­ły, a par­te­ro­wy budy­nek sta­rej świe­tli­cy z tru­dem mógł je wszyst­kie pomie­ścić. Od 1998 roku poza zaję­cia­mi teatral­ny­mi reali­zo­wa­no rów­nież pro­jek­ty pla­stycz­ne, muzycz­ne i tanecz­ne. W 2000 roku Dom Kul­tu­ry prze­niósł się do nowej sie­dzi­by kil­ka prze­cznic dalej.

Żar­to­bli­wie mówi się, że DOROŻKARNIA przy­po­mi­na dom jed­no­ro­dzin­ny, bowiem zarów­no pod wzglę­dem atmos­fe­ry jak i aran­ża­cji ma w sobie dużo z domo­we­go kli­ma­tu. Na pod­da­szu odby­wa­ją się zaję­cia pla­stycz­ne, cera­micz­ne, fil­mo­we i gra­fi­ki kom­pu­te­ro­wej, scho­dy w dół pro­wa­dzą do pomiesz­czeń, w któ­rych znaj­du­ją się stu­dio nagrań i sala tanecz­na, a w sali wido­wi­sko­wej na par­te­rze trwa­ją pró­by spek­ta­kli. Tuż obok jest dostęp­na dla wszyst­kich kuch­nia oraz kory­ta­rzo­wa gale­ria, w któ­rej swo­je pra­ce pre­zen­tu­ją nie tyl­ko naj­młod­si twór­cy. Przy budyn­ku jest mały plac zabaw dla dzie­ci.

Powierzch­nia DOROŻKARNI to 788,2 metry kwa­dra­to­we.

W chwi­li obec­nej Doroż­kar­nia dys­po­nu­je dobrej jako­ści wypo­sa­że­niem, oświe­tle­niem i nagło­śnie­niem sali wido­wi­sko­wej oraz wypo­sa­że­niem spe­cja­li­stycz­nym stu­dia nagrań i pra­cow­ni fil­mo­wej.

Źró­dło: https://www.dorozkarnia.pl/o‑nas/